Blog 3- 1,5 maand Bali

Blog 3- 1,5 maand Bali

Hallo allemaal,

Hierbij een nieuwe blog. Ik zit alweer bijna 1,5 maand op Bali, de tijd vliegt voorbij en er gebeurt zo ontzettend veel dat het moeilijk is om allemaal op te schrijven.
We zijn hard aan het werk bij Stepping Stones. Alles is voor ons nu duidelijk zodat we weten waarmee we aan de slag kunnen. We gaan nu starten met vragenlijsten voor verloskundigen om hun kennis over verschillende beperkingen in kaart te brengen. Verder gaan we aan de slag met het ontwerpen van voorlichtingsmateriaal dat gebruikt kan worden door de stichting, voor zowel ouders als professionals. Doordat een stichting waar wij veel mee samenwerken dicht is vanwege geldproblemen, nemen wij een gedeelte van hun werk tijdelijk over. Deze stichting voert echt de behandeling zelf uit, dit doen Inske en ik er nu dus bij. Intensief maar erg leuk en dankbaar om te doen. Wij behandelen nu een groep van kinderen tussen de 0-4 jaar met verschillende aandoeningen en een meisje van 6 die een meningitis heeft gehad. Hierbij proberen we de staf van Stepping Stones op te leiden zodat zij de behandelingen voort kunnen zetten als wij weer in Nederland zijn.
Verder zijn we de afgelopen tijd veel op huisbezoeken geweest. Soms best heftig om te zien waar mensen in wonen en hoe de kinderen/ dieren behandeld worden. Door de huisbezoeken kom je wel erg mooie plekken van Bali tegen die je anders niet had gezien, erg gaaf. Laatst was het klompvoet dag bij de stichting. Kwamen kinderen van over heel Bali naar Stepping Stones om een behandeltraject in te stellen. Drukke maar waardevolle dag 😊.

Het scooter rijden gaat erg goed. Ik wring me net als de balinezen overal tussendoor haha. Ik ben voor het eerst zelf met de scooter naar het zuiden gereden, een weekendje naar Seminyak. Een rit van 3 uur door de bergen, gaaf! Onderweg kom je van alles tegen, mooie uitzichten en loslopende aapjes. Het weekendje naar Seminyak was heerlijk, echt een vakantiegevoel. Je ziet daar alleen maar toeristen, het voelt net alsof je in het westen bent. Super veel discotheken en bars, leuk om vaker weekendjes heen te gaan. Het zuiden is wel echt een groot verschil met het noorden. Voor een weekendje vind ik het zuiden wel leuk maar ben blij dat ik in Lovina woon. Krijg je veel meer contact met locals. Op de terugweg door de bergen hebben we onze eerste regenbui gehad. Ijskoud was het op de scooter in de bergen, nog niet eerder koud gehad hier haha.

Een docente van een andere hogeschool in Nederland had contact opgenomen of wij ons even voor wilden doen als haar studenten bij de Bupati ( Leider van noord-bali), om te laten zien dat er daadwerkelijk studenten in haar project werken. Haar studenten waren nog niet gearriveerd in Bali, vandaar. Ik had verwacht dat we alleen ons gezicht even moesten laten zien op een kantoor. Dit bleek niet het geval te zijn haha. Toen wij aankwamen zat er een hele zaal vol Balinezen. Er werden allemaal verschillende presentaties gegeven en volksliederen gezongen. Iedereen vindt blanke mensen zo bijzonder dat ze stiekem allemaal selfies aan het maken zijn met je zonder dat je het doorhebt, best gek haha. Doordat we niks van de presentaties verstonden raakten we snel afgeleid. Totdat iedereen in de zaal opeens naar ons keek. Bleek dat de Bupati het tegen ons had. Ik kreeg meteen een microfoon in m’n hand gedrukt en moest op het podium komen om allemaal dingen te vertellen over het project. Ik wist vrijwel niks van dat project haha dus dat was wel ff lastig om een goed verhaal te verzinnen.

Het beach festival was super leuk. Iedereen uit Noord-Bali komt dan naar Lovina dus opeens was het superdruk. Een grote chaos op de wegen. Er waren heel veel verschillende optredens met muziek en balinese dansen. Het gekke hier is dat wanneer er een DJ draait er niemand danst. Iedereen staat kaarsrecht naar het podium te staren. Het lijkt net alsof er iets bijzonders te zien is maar dat is vaak helemaal niet zo. Ik ben niet echt een danstalent maar zelfs voor mij voelde het awkward om zo stil te staan op goede muziek haha.

In de weekenden vermaak ik me prima. We gaan op stap naar de vaste barretjes met de Nederlandse meiden, super gezellig. En we bezoeken heel veel verschillende toeristische plekken. Binnenkort komt er een groep van 20 Nederlandse studenten naar Lovina dus dat wordt ook leuk.

Vanuit Nederland heb ik heel veel appjes gekregen over de Mount Agung. Gelukkig zit ik daar nog best ver vanaf. Waarschijnlijk hebben wij alleen veel stofoverlast na een uitbarsting en eventueel wat naschokken. Je merkt wel dat het echt ongelooflijk warm nu is op Bali, de locals zeggen dat dat door de vulkaan komt. We wachten het af. Iedereen hier is er echt relaxt over, ze leven echt met de dag en zien het allemaal wel. Dat is meteen het punt waar ik het meeste aan moet wennen hier: al dat wachten en niks doen… pff. Woensdag gaan we met de stichting naar een vluchtelingenkamp van mensen die dichtbij de vulkaan woonden om hulp te verlenen. Ik ben benieuwd hoe dat is.

Helaas mijn eerste buikgriep te pakken gehad. Behoorlijk ziek van geweest. Maar nu weer helemaal fit gelukkig😊.

Zo dat was wel weer genoeg! Tot het volgende blog!